Thijmse Berg

Convenant Uitbreiding Thijmse Berg

Door Sander van Opstal, september 2020

 

Rhenen is erg rijk aan natuur- en landschapsschoon. Dat gaat veel Rhenenaren ter harte. Natuur en landschap zijn ook een bijdrage aan de leefbaarheid van Rhenen en een belangrijke poot onder het toerisme. Dat is de kernreden waarom de WMR actief is. Een van de toeristische speerpunten van Rhenen is Recreatiepark en Camping de Thijmse berg aan de oostkant van Rhenen. Enige tijd geleden heeft De Thijmse Berg samen met de stichting Landgoed Remmerstein een plan ontwikkeld voor de uitbreiding van De Thijmse berg en Remmerstein door de bouw van een aantal huisjes voor verblijfsrecreatie en permanente bewoning. Daarbij wordt gebouwd in het Nationaal Natuur Netwerk. Omdat het NNN voor Rijk, Provincie en Gemeente heel belangrijk is, is het beleid dat aantasting van het NNN voorkomen moet worden. Aantasting is alleen mogelijk als er een dwingende maatschappelijke reden is, en als de eventuele schade gecompenseerd wordt. Het concept bestemmingsplan voorziet in compenserende maatregelen, maar die waren ons inziens niet voldoende. Zo werd er helemaal geen rekening gehouden met de behoeften van aanwezige das.

De WMR heeft bezwaar ingediend tegen het concept bestemmingsplan en ingesproken bij behandeling van het concept bestemmingsplan in de Gemeenteraad. Een deel van onze bezwaren zijn gehonoreerd, maar onze hoofdbezwaren niet. De WMR was bezorgd over het behoud van bewegingsruimte van de Das en om het behoud van zichtlijnen. Ondanks actief lobbyen heeft de raad ingestemd met het bestemmingsplan. Slechts een partij stemde tegen, met twee argumenten: enerzijds moet eerst het beleid van afbouw van de permanente bewoning van recreatiewoningen gerealiseerd worden. Ten tweede zouden de bezwaren van de WMR beter bestudeerd en overgenomen moeten worden.

Na afloop van deze voor de WMR minder succesvolle raadsvergadering heeft de WMR getracht om met De Thijmse Berg en Landgoed Remmerstein in contact te komen. Dat is gelukt , en in een gesprek over onze bezwaren is bereikt dat er een convenant (een herenakkoord) is afgesloten. In dit convenant staat dat er aanpassingen in het plan doorgevoerd worden die er op neerkomen dat de locatie van te bouwen recreatiewoningen binnen het bouwblok verschuiven zodat er veel betere bufferzone en trekroute voor de in het gebied aanwezige Das mogelijk wordt. Ook zijn er ( op een iets andere plek) doorkijkjes afgesproken waardoor bestaande zichtlijnen en openheid niet dichtgeplant worden maar behouden blijven. Al met al veel werk en iets wat voor de natuur van Rhenen eerst een slecht resultaat dreigde te worden is toch in harmonie en onder meekijkend oog van de Wethouder ten goede gekeerd. We wachten in positieve mood af op realisering van de plannen en de realisering van de afgesproken aanpassingen.

Met de hierbij gekozen benadering: een convenant afsluiten ( in plaats van de zoveel zekerder weg van bezwaar maken), breidt de WMR haar werkwijzen uit met een nieuwe stijl van beïnvloeden : namelijk overleggen en via een juridisch niet-bindend convenant tot overeenstemming komen tussen partijen die tegenover elkaar staan. Dit convenant hebben we afgesloten in het gegroeide vertrouwen dat alle partijen zich eraan zullen houden. Hiermee neemt de WMR dus ook een zeker risico op zich. Intern hebben we er best lang over gepraat. Immers de juridische weg geeft zoveel meer zekerheid. We hebben er vertrouwen in de gesprekspartners en daarom hebben we als WMR dit convenant afgesloten.

Uitbreiding Recreatiepark Thijmse Berg

Door Han Runhaar

 

Het recreatiepark De Thijmse Berg wil uitbreiden door 31 vakantiewoningen te bouwen in het bosgebied ten oosten van het bestaande park. Het gaat om een stuk bos dat deel uitmaakt van landgoed Remmerstein en dat ligt binnen het Nationale Natuur-Netwerk (NNN). In het NNN mogen geen ingrepen plaatsvinden die significante negatieve effecten opleveren voor de natuur. De provincie biedt echter ruimte om ingrepen toch uit te voeren, mits gelijktijdig maatregelen worden genomen die leiden tot een verbetering van de natuur. Voorwaarde is dat de effecten van de mitigerende maatregelen (de ‘plussen’) opwegen tegen de negatieve effecten van de geplande maatregelen (de ‘minnen’), in dit geval het bouwen van de woningen. In de figuur is aangegeven welke mitigerende maatregelen zijn gepland:

• Ten noordwesten van de uitbreidingslocatie wordt een brede bosrand met een oppervlak van 1,32 hectare gerealiseerd (groen gearceerd). Deze bosrand zal gaan bestaan uit een circa acht tot dertig meter brede struweelzone met enkele opgaande bomen en een circa tien tot dertig meter brede zone met bloemrijke ruigte en grasland.
• Daarnaast wordt er ter compensatie van het verlies aan houtopstanden op de uitbreidingslocatie circa 2,23 hectare nieuw bos aangeplant langs de Wageningselaan, de Nieuwe Veenendaalseweg, de Geertesteeg (rood gearceerd).
  Als onderdeel van het plan wordt ook de bestaande vakantiewoning in het uitbreidingsgebied gesloopt en vervangen door een nieuwe woning nabij het landhuis Remmerstein.

Afgelopen periode heeft het bestemmingsplan dat deze plannen mogelijk moet maken ter inzage gelegen bij de gemeente. Door de WMR is een zienswijze ingediend waarin we onze bezwaren tegen het plan hebben uiteengezet. Naar onze mening worden de negatieve effecten van woningbouw op de natuur onvoldoende gecompenseerd door de flankerende maatregelen en wordt te weinig rekening gehouden met landschappelijke effecten. Meer specifiek hebben we aandacht gevraagd voor de volgende punten:

• Aanleg van bos ten oosten van de Oude Veensegrindweg zien we niet als een positieve maar als een negatieve ontwikkeling omdat deze het open landschap met weilanden en houtwallen aan dat zo kenmerkend is voor de oostflank van de Utrechtse Heuvelrug aantast. Bovendien neemt door de boscompensatie achter de houtwal de verkeersonveiligheid bij de T-splitsing van de Oude Veense Grindweg en de Geertesteeg toe.
• Bij de nu geplande afstand van 15 à 20 meter tussen de woningen en de Oude Veensegrindweg is het zicht op het park en de woningen te groot. We zouden graag zien dat conform het welstandsadvies door Mooi Sticht van november 2018 de afstand wordt vergroot. We raden aan deze afstand te vergroten tot minimaal 40 m. Bij deze breedte kan de randzone ook gebruik worden door migrerende dassen. Deze soort komt binnen Rhenen weer op verschillende plekken voor in de oostflank van de Utrechtse Heuvelrug. Dat is op zich goed nieuws, maar betekent wel dat bij ruimtelijke plannen rekening moet worden gehouden met deze soort.

Ook hebben we vragen bij de uitruil van de bestaande kleine vakantiewoning op de uitbreidingslocatie met een grote villa (inhoud 600 m3 met 10% vrijstelling) nabij het landhuis Remmerstein. Wat is de basis voor deze uitruil, en is de bouw van een woning nabij een Rijksmonument wel getoetst aan de betreffende Provinciale Verordening?

Op woensdag 29 januari hebben we een toelichting op onze bezwaren gegeven in de vergadering van de Commissie Ruimte en Economie. Een uitgeschreven versie van deze toelichting kunt hier vinden.

Nadat Han Runhaar en Willie Hoorn de bezwaren van de WMR in de Raadscommissie hebben toegelicht en vragen hebben beantwoord, is door de WMR een aantal aanpassingsvoorstellen ontwikkeld die met de initiatiefnemers en met alle fracties in de Gemeenteraad zijn besproken als een ultieme poging om tot bijstelling te komen. Hier is welwillend naar geluisterd, zonder dat dit tot nu toe tot wijzigingen geleid heeft: De Gemeenteraad heeft het Bestemmingsplan uitbreiding Thijmse Berg ongewijzigd aangenomen, met alleen de stemmen van D66 tegen.

Wel hebben meerdere partijen gevraagd aan de Camping Thijmse Berg, Landgoed Remmerstein en WMR om in overleg tot goede aanpassingen te komen. Onze acties hebben dus wel weerklank gevonden. In de komende maanden bezint de WMR zich op haar juridische situatie en gaat in overleg met de Thijmse berg, Landgoed Remmerstein en de wethouder om over aanpassingsvoorstellen te praten. We hopen in goed overleg tot enkele acceptabele oplossingen te komen maar houden onze juridische positie in het oog.

Samenvatting van de ontwikkelingsplannen voor het Recreatiepark Thijmse Berg

oktober 2014, Jules Scholten

 

Het Recreatiepark de Thijmse Berg is een gezins- en familiecamping van 9,6 ha omvang, dat ligt op de Utrechtse Heuvelrug aan de Nieuwe Veenendaalseweg op korte afstand van de noordelijke grens van de bebouwde kom van Rhenen. Het terrein is sterk geaccidenteerd met hoogteverschillen van enkele tientallen meters. Tot voor kort lag het zwaartepunt van het bedrijf op vaste standplaatsen met stacaravans. In 1987 werd een uitbreiding aan de westzijde gerealiseerd ten behoeve van standplaatsen voor mobiele kampeerders.

De ondernemer streefde naar uitbreiding van het recreatieterrein. Daartoe had het bedrijf in februari 1999 de gemeente verzocht grond te verkopen voor de uitbreiding. In oktober 2002 besloot de gemeente medewerking te verlenen met een herziening van het bestemmingsplan. In april 2004 heeft het voorontwerp voor dat bestemmingsplan ter inzage gelegen en werden 36 reacties ontvangen waaronder die van de WMR. In maart 2005 volgde de beantwoording van de inspraakreacties door het College van B&W van Rhenen, waarbij tevens besloten werd de procedure voort te zetten. Het plan had als doel om een uitbreiding in noordwestelijke richting met 2,35 ha (zie de bijgevoegde kaart) mogelijk te maken voor de ontwikkeling van 70 tot 80 extra toeristische (seizoensgebonden) standplaatsen, inclusief bijbehorende parkeervoorzieningen, speel- en sportmogelijkheden en een sanitaire voorziening. De voorgestelde uitbreiding zou twee bospercelen beslaan.

Het voorontwerpbestemmingsplan toonde ernstige tekortkomingen. Zo vermeldde het plan niet dat het park en de voorgestelde uitbreiding ligt in de EHS en dat uitbreiding daarom getoetst moet worden aan het zo geheten ‘Nee-tenzij’ regime. De WMR bracht dit naar voren tijdens de behandeling van het voorontwerp in de gemeenteraad.

De verdere ontwikkeling van het plan bleef daarna geruime tijd liggen totdat in 2007 de procedure weer werd opgepakt met de opstelling van een concept voor een nieuw ontwerpbestemmingsplan. Daarin was wel een afweging opgenomen op grond van het ‘Nee-tenzij’ regime.
Het concept werd voorgelegd aan de WMR voor commentaar dat in februari 2008 werd gegeven aan het College van B&W. Onze opmerkingen kwamen in het kort erop neer dat wij oneens waren met de conclusie in het concept van het ontwerpbestemmingsplan dat uitbreiding in noordwestelijke richting geen aantasting zou veroorzaken van de EHS en daarmee aanvaardbaar zou zijn. De WMR vond namelijk dat de voorgestelde uitbreiding juist wel aanzienlijk zou zijn en een belangrijk negatieve invloed zou hebben op de aaneen geslotenheid van de EHS die ter plaatse maar iets meer dan één kilometer breed is. Het gebied dat verstoring zal ondervinden, zal groter zijn dan het oppervlak van de uitbreiding. Er moest rekening worden gehouden met aanzienlijke uitstralingseffecten naar de omgeving als gevolg van de toename in de verblijfsrecreatie door betreding, licht en geluid van de recreanten en hun auto’s, motoren en brommers.
De Thijmse Berg ligt behalve in de EHS ook in het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug. Het Beheer- en Inrichtingsplan van het Nationaal Park gaf aan dat vergroting van verblijfsrecreatieve terreinen buiten de bestaande locaties in principe niet aan de orde kan zijn. Dat kan alleen in het geval dat er overduidelijke meerwaarden voor natuur en landschap te behalen zouden zijn. En die waren er niet.

Er werd besloten een nieuw ecologisch onderzoek te laten uitvoeren en het resultaat daarvan voor te leggen aan de Adviescommissie Recreatie en Toerisme van de provincie Utrecht. Het onderzoek werd uitgevoerd en gerapporteerd in december 2009. Vervolgens bracht de Adviescommissie het gevraagde advies onder de titel ‘Recreatiecentrum De Thijmse Berg’ uit in mei 2010.
Het advies was niet eenduidig. Enerzijds onderschrijft de Adviescommissie de conclusie van het nieuwe ecologische onderzoek dat: de voorgestelde uitbreiding zal kunnen leiden tot een significante aantasting van de EHS. De adviescommissie constateert daarbij ook dat er geen sprake is van een groot maatschappelijk belang dat de uitbreiding zou rechtvaardigen. Anderzijds poogde de commissie om desondanks toch tot een voor alle betrokken partijen en belangen aanvaardbare oplossing te komen. Dit deed de commissie omdat zij van mening was dat uitbreiding dringend nodig is voor een gezonde financieel-economisch en duurzame toekomst van het bedrijf. Derhalve adviseerde de commissie om het Recreatiepark (plus de voorgestelde uitbreiding?) buiten de EHS te plaatsen. Het leek erop dat de adviescommissie zich daarmee buiten haar rol als adviesorgaan van de provincie begaf.

Sindsdien is geen vervolg gegeven aan het ontwerpbestemmingsplan voor de voorgestelde uitbreiding. Kennelijk besloot de ondernemer om – althans voorlopig – niet te streven naar uitbreiding. In plaats daarvan richtte het bedrijf zich op de herontwikkeling van het bestaande terrein. In juni 2009 werd daarvoor een voorontwerpbestemmingsplan ter visie gelegd. Er werd daarbij nadrukkelijk vermeld dat het nieuwe plan geen betrekking heeft op het eerdere voornemen tot uitbreiding van het Recreatiepark.
De WMR werd opnieuw om commentaar gevraagd bij dit plan. Er volgde diverse gesprekken met B&W en met de adviseur van B&W, waarbij werd ingegaan op de verandering in het totale bouwoppervlak en de verandering in het verkeersaanbod als gevolg van de herontwikkeling. Wij kregen daarop voldoende inzicht in de aard van de herontwikkeling. In augustus 2011 werd het bijbehorende ontwerpbestemmingsplan bekend gemaakt. In onze zienswijze gaven wij aan van mening te zijn dat de herontwikkeling van het bestaande terrein geen belangrijke negatieve gevolgen zal hebben voor de EHS. Het bestemmingsplan werd in november 2011 vastgesteld.
Inmiddels is een correctie van het bestemmingsplan in voorbereiding. Die dient ertoe om een uitbreiding van de locatie voor de bouw van chalets toe te staan en daarnaast via de wijzigingsbevoegdheid van de regels een hogere bouwhoogte voor de bouw van vakantiewoningen met een rieten kap mogelijk te maken. Het Recreatiepark zal daarbij in omvang en gebruik gelijk blijven. Vooralsnog lijkt er geen reden om een zienswijze in te dienen over het ontwerp. Het enige punt zou kunnen zijn dat chalets met een rieten kap meer brandgevoelig zijn dan chalets met een andere vorm van dakbedekking. Dat kan in het bosgebied gelegen in de EHS een punt van aandacht zijn.

 

Terug naar boven